Przyglądałem się porcji mleka z dziwnym wstrętem.
- Lucjusz już trochę nie żyje, więc mleko powinno już sfermentować. Nawet czuć jak śmierdzi.

agusia napisał/a:
skype, dziadostwo, mi to miesza

Neal napisał/a:


Odinstaluj wtyczkę skypa z przeglądarki

I przepraszam za spam

-Wytłumaczę Ci twierdzenie Stolza, relacje przechodnie, a nawet porysujemy razem fraktale tylko nas wypuść. Oni na pewno tego nie potrafią. Robimy też świetne tosty i w sumie znamy się na medycynie...
Chciałem zachęcić chłopaka. Miałem nadzieję, że z Eleną go przekonamy.

Gooseberry napisał/a:
- Nazwałabym cię Edgar, mały, bo jesteś do niego całkiem podobny z wyglądu... - zwróciła się do pałaszującego ryż szczurka - Ale ty masz jaja i to całkiem spore - stwierdziła, przyglądając mu się z każdej strony.

RETROSPEKCJA z perspektywy Lucjusza.
Znalazłam w zaroślach tą dziwną roślinę, po której dostaje się biegunki i wtarłam ją sobie w pazury i kły. Jeśli go nie zagryzę niech cierpi na sraczkę. Mnie już obojętne.
***
Leżałam w klatce próbując coś zjeść. Miałam nadzieję, że toksyna z kłów mi nie zaszkodzi. Za to Edgar miał jej całkiem sporo w krwiobiegu i powoli zaczynała działać.

Umbastyczny <Bryan> :
- Czego od nas chcesz? Jeśli to nic sprośnego lub lubieżnego to Ci pomożemy.
Blondyn <Jacob> :
- Coś sprośnego lub lubieżnego? Jestem Jacob, a nie jakiś Richard Alpert...

Otherwoman napisał/a:
Dores po mile spędzonej nocy roznosiła euforia. W drodze do obozu cały czas sobie podskakiwała i podśpiewywała wyliczankę, którą właśnie ułożyła:
Raz dwa trzy, nie żyjesz ty!
Cztery, pięć sześć, w trumnie będą cię nieść!
Siedem osiem i pół, trumna, pogrzeb, ciemny dół!
Dziewięć, dziesięć, jedenaście, słońce ci na zawsze zgaśnie!

- O żal - powiedział kot i wskoczył na twarz Lincolna aby go zabić

Elena miała rację. Najlepiej jeśli to zostanie między nami. Niestety wiedziały również o tym takie pasożyty jak glista Edgar i tasiemiec Dores. Postanowiłem odprowadzić grupkę do statku i tam się pożegnać.

April napisał/a:
- Tak...- odpowiedziała ciągle płatając- Jacob mi to powiedział... po prostu to co było na wyspie zostanie zamienione innymi wspomnieniami, ale wasze relacje zostaną tak jak są...

Dzięki temu nie widział jak po odkrojeniu ręki Bernarda, z jego ciała wyszły robaki, które najprawdopodobniej zawsze tam były, dopiero po śmierci Bernarda mają okazję uciec na wolność z tego starego prykowatego ciała...

-Tak, dostaliśmy polecenia. - powiedział Ted, wyjął z kieszeni kartkę i zaczął czytać.
1. Włożyć Bryanowi kij do odbytu
2. Bryan ma przelecieć Veronicę
3. Zrobić im pranie mózgu
4. Zrobić obiad- obrać ziemniaki i cebulę
-Widzisz, postępujemy zgodnie z planem. Uśmiechnij się, zawsze mogło być gorzej. Co do punktu drugiego, to czy jesteście zdrowi? Tak się pytam z ciekawości.- rzekł Ted, tonem bardzo poważnym, wyjął z drugiej kieszeni notatnik i miał zamiar notować wszelkie informacje...

Najpierw nic się nie działo. Podeszli kilka metrów bliżej krzaków. Po chwili ********poczuł w głowie szum. Potem szum zmienił się w pisk nie do zniesienia, zdawało mu się, że gotuje się jego mózg. Z ust wypływała mu ślina. Upadł obok Bryana, który już odpłynął. Pomyślał o jednej rzeczy i zaczął ciągnąć jego ciało w stronę krzaków, ręce mu się telepały. Był taki ciężki... Po 10 sekundach udało się. Schował go za pierwszym krzakiem, aby był niewidoczny z miasteczka i rzucił się właściwie nie z własnej woli w dalszy busz. Co za debil... - pomyślał o nim i z kolejną myślą, ze właśnie umiera, stracił przytomność.

Lion