Calista czując ,że nie zatrzymuje Petera,ale go podtrzymuje zwolniła uścisk i wyswobodziła chłopaka. Widząc,że ten słania się na nogach zaczęła wachlować go liściem.
Trochę jest tu tych emocji ,prawda?- próbowała zagadać, bo było jej szkoda smutnego młodzieńca.

Flaku napisał/a:
Zwykle nic tu nie wrzucam, ale rozwaliło mnie to :

- Kto wie jak ta rozgwiazda się nazywa?
Zapytała więc ogółu, zerkając to na rozgwiazdę, to na Dores.
Były podobne.

- Ale chodzi mi o jej prawdziwą nazwę.
Wyjaśniła Anie, ale w końcu dała sobie spokój z oczekiwaniem odpowiedzi. Pewnie nikt się nie znał, a Kane jak na złość popadł w letarg. Tara nie chcąc krzywdzić żyjątka, a i nie mając nic złego na myśli przy swych porównaniach, wypuściła rozgwiazdę do wody, w myślach nadając jej imię Doresiątko.

Otherwoman napisał/a:
Nagle Dores wpadła na szatański pomysł. Ni z tego ni z owego popchnęła Anę prosto do wody omywającej mierzeję. Zakryła sobie usta, by nie wybuchnąć smiechem, widząc, jak blondyna próbuje utrzymać równowagę i wymachuje kikutem.

Otherwoman napisał/a:
Kiedy Dores weszła do chatki, spojrzała na dzika i na warzywa. Coś jej się nie zgadzało. To co leżało na deskach, z pewnością nie było dziką pietruszką. Dores świetnie wiedziała, co to jest. Tak wygląda cykuta. Shelley zastanawiała sie, czy powiedzieć reszcie o tym fakcie...

knopers napisał/a:
Calista od dłuższego czasu widziała ,że Peter coś czuje do Dores. Takie rzeczy widziało się w oczach...Kiedy dziękował za urodzajną lochę ewidentnie na nią patrzył.

Arctic napisał/a:


LOVE <3

Zaskoczony Enzo uznał, że dziewczyna przeprasza go w ten sposób za szkody wyrządzone brutalnym pozbawieniem go jego dzidy. Uderzył go zapach perfum dziewczyny.
- Co to za zapach? DHARMA no. 5?

W momencie kiedy wszyscy mięli się zebrać wszyscy się rozbiegli po dżungli. Calista jako osoba dojrzała,mądra,oczytana,elokwentna, nieprzeciętnie inteligentna,doświadczona,dobra,współczująca,empatyczna i wybitnie wręcz piękna widziała ,że to błąd i czuła rozczarowanie z tego powodu.

Otherwoman napisał/a:
Dores patrzyła, jak Calista idzie, ciągnąc za sobą wciśniętą Tarę, która robiła się coraz bardziej sina. Stara ma rację. - powiedziała i zarzuciła sobie na ramię plecak i łuk. W drogę.

Kane przyjął obrazek od Tary. Mężczyzna zarumienił się i prawie wzruszył. Pewnie oprawiłby ten obrazek i powiesił sobie w domu nad łóżkiem, ale niestety nie miał domu... Ani łóżka. Ani ramki.

Arctic napisał/a:
- Ten nóż nadaje się tylko do siekania cebulki. Nie wiem, jak Ty nim zarżnęłaś swojego ojca. - odpowiedział Dores

Calista podskoczyła na tą propozycję jak poparzona. Pomknęła więc do Spenca z entuzjazmem. Na drodze jednak natrafiła na ubytek,który naturalnie doprowadził do zachwiania równowagi,a w efekcie upadek. Starucha wpadła twarzą wprost na kamień. Pozbierała się szybko by nie stracić zbyt wiele w oczach mężczyzny wypluwając jednocześnie dwie jedynki.

Ta wyspa na wszystkich dziwnie działała.
Gdyby nie ona, Tara nie zakochałaby się, Ana nie straciłaby ręki a Calista zębów...

Calista była jednak kobietą silną i mężną

Arctic napisał/a:
/

Chłopak widząc jak Calista się wygina, pomyślał, że kobieta właśnie ćwiczy jakieś niezrozumiałe dla niego akrobacje. Postanowił jej w tym pomóc, więc podniósł kija i zdzielił nim staruszkę po udach. - Miałaś przeskoczyć... - powiedział zdziwionym głosem.

knopers napisał/a:
Odpowiedź wydawała się logiczna ,dlatego też Calista postanowiła już nic nie mówić. Zresztą nadal świszczała przez swoją szparę.

Trzymajcie mnie!-znów wrzasnęła Calista. Mogła znieść wiele-skrępowanie przez Dores,milość Petra,czy utratę uzębienia,ale nikt nie będzie mówił,że jest ona stara.

Nina napisał/a:
Ana puszczała wszystkie niestosowne komentarze mimo uszy, bo nie obchodziło jej co sądzą teraz o niej inni. Właściwie to była z siebie zadowolona. W końcu oni przeżyją. Niedźwiedź się nią naje i da im spokój. Tak chyba byłoby najlepiej. Ale jakoś nie mogła się stamtąd ruszyć. Właściwie sama uważała się za niesamowicie głupią, ale gdyby oni wiedzieli, że ona nie ma już po co żyć, to wcale by się tak nie burzyli.
Gdy niedźwiedź do niej podbiegł i urwał jej rękę zdąrzyła tylko krzyknąć:
-Widzicie?! Uratowałam was - i z błogim uśmiechem osunęła się na ziemię.
To było dobre zakończenie przygody z niedźwiedziem...

Arctic napisał/a:


Zdążyła tylko krzyknąć...