moje:
- basnie Andersena
- Fikcje Borgesa
- Bułhakow Michaił Mistrz i Małgorzata - 3 razy <3
- Flaubert Gustav Pani Bovary
- Gogol Mikołaj Martwe dusze
- Gombrowicz Witold Dziennik - fragmenty
- Gombrowicz Witold Trans-Atlantyk
- Heller Joseph Paragraf 22
- Jansson Tove Kometa nad Doliną Muminków - kilka razy <3
- Kafka Franz Zamek
- Lovecraft Howard Phillips Zew Cthulhu
- Mickiewicz Adam Ballady i Romanse - pewnie z 10 razy
- Orwell George Folwark zwierzęcy
- Proust Marcel W poszukiwaniu straconego czasu
- Prus Bolesław Lalka
- Remarque Erich Maria Na Zachodzie bez zmian
- Salinger Jerome David Buszujący w zbożu
- Shakespeare William Romeo i Julia
- Tolkien J.R.R. Władca pierścieni
a w najbliższym czasie będę czytac Grona Gniewu
We are all evil in some form or another, are we not?
Ponadto w pociągu przeczytałam książkę "Ostre przedmioty" - debiutancka powieść Gillian Flynn, autorki "Zaginionej dziewczyny" (większość ten tytuł kojarzy pewnie z filmu).
Powiem tylko, że historia ciekawa i wciągają, widać jednak, że to debiut pisarski: niewyrobiony styl, historia dość prosta. "Zaginiona dziewczyna" zdecydowanie lepsza. Niemniej jednak polecam, jako całkiem niezły thriller, niedługi w sam raz na podróż
We are all evil in some form or another, are we not?
O, w sumie niedawno przeczytałem 2 spoko książki, więc warto coś skrobnąć.
"Cyfrowa Twierdza" - Dan Brown
Pierwsza książka pana znanego z "Kody Leonarda Da Vinci" czy "Aniołów i Demonów". W sumie daaaawno nie czytałem książek innych niż z fantastyki, więc z chęcią sięgnąłem po zwykły thriller. Dodatkowo trochę mnie przyciągnęła tematyka: szyfry, kryptografia itd.
Ogólnie książka bardzo dobra i wciągająca, choć za mało matematyki
"Teoria kwantowa nie gryzie" - Marcus Chown ()
Książka jest powiedzmy "naukowa". Porusza świetne tematy, które zawsze chciałem zrozumieć, których nigdy nie potrafiłem zrozumieć czytając wiki czy książki o fizyce, w sposób banalny, ot tak dla debili laików.
Jeśli chcecie zrozumieć działanie komputerów kwantowych, poczytać o podróżach w czasie, teleportacji, bilokacji, równoległych wszechświatach, czarnych dziurach to polecam, bo da się to naprawdę zrozumieć.
A może w Ravenclawie
Zamieszkać Wam wypadnie
Tam płonie kij w odbycie,
Tam pedziem będziesz snadnie.
Prostacko: zanim się po latach zabiorę znowu za Wiedźmina stoi przede mną Metro 2033,2034, Metro w Krakowie, Opowiadania Fanów (ponoć mega chujkowe; i jeszcze jeden jakiś tom). Głuchowski ma pomysł, ale pisze bardzo chaotycznie. Ma problem z typem narracji oraz narracją samą w sobie, tworzy zbyt długie zdania ( kumpela jest zachwycona, ale jest po architekturze a nie polonistyce). Mimo to stworzył super uniwersum.
Wiedźmin, i świetna narracja Sapkowskiego, potem znowu Czarodziejska Góra, Sklepy Cynamonowe, Lolita, Martwe Dusze, Trzej Muszkieterowie... Chciałabym się zabrać za W poszukiwaniu straconego czasu ale... nie wiem, czy mi starczy czasu . To i tak książki i serie, które chciałabym skończyć w najbliższym czacie biorąc pod uwagę fakt, że nie bardzo mam kiedy czytać to, co lubię. To tylko wierzchołek listy.
Chciałabym się zabrać za W poszukiwaniu straconego czasu
O matko, ledwie udało mi się tę książkę skończyć Chociaż niby paradoksalnie sam klimat mi się nawet podobał.
Ja obecnie czytam "Wojnę i pokój". Nie mam za wiele do powiedzenia, bo przeczytałam dopiero 1/3 pierwszego tomu (a są 4). Póki co czyta się miare spoko, nie nuży, ale też nie jakoś nie powala. No i nawet udało się tam przemycić odrobinę humoru.
We are all evil in some form or another, are we not?
Ja obecnie czytam "Wojnę i pokój". Nie mam za wiele do powiedzenia, bo przeczytałam dopiero 1/3 pierwszego tomu (a są 4). Póki co czyta się miare spoko, nie nuży, ale też nie jakoś nie powala. No i nawet udało się tam przemycić odrobinę humoru.
Ja ostatnio przeszukiwałem biblioteczkę babci żeby wynaleźć różne klasyki które trzeba przeczytać. Znalazłem w sumie tylko "Wojnę i pokój" i według mojej babci bawiłem się tą książką w dzieciństwie cokolwiek to znaczy
a z klasyków które ostatnio przeczytałem podobały mi się wszystkie- Mały Książe, Alice w Krainie Czarów, druga część Alicji i Przygody Tomka Sawyera teraz będę chyba czytał Buszującego w zbożu, czyli książkę którą sobie czytał Chapman gdy mordował Lennona ;p I Sto Lat Samotności, które jest dla mnie zagadką
Ja zabieram się niedługo za książkę Michela Houellebecqa, która tematem wpisuje się idealnie w bieżące wydarzenia. Jest to wizja Francji za 10 lat, w której o prezydenturę walczy przywódca Frontu Narodowego z muzułmaninem a prawa kobiet pod wpływem islamistów praktycznie cofnęły się do poziomu sprzed 100 lat.
Edytowane przez Faraday dnia 16-09-2015 12:52
Nie jest to oczywiście Wojna i pokój z którą dałam sobie spokój... O ile czasy pokoju były w miarę znosne i tyle opisy wojsk mnie zanudziły...
Chciałabym wszystkim natomiast polecić najsłynniejsza książkę Dickensa, czyli Klub Pickwicka.
Do tej pory czytałam 3 książki tegoż autora: Samotnia - nuda Wielkie nadzieje - bardzo dobra, zdecydowanie polecam. Film, chociaż z Heleną, jest natomiast nie najlepszy (nie polecam). Klub Pickwicka - wciąż czytam, ale już polecam. Jeśli chodzi o akcję, to nie ma jej tam aż tak wiele, tzn są to raczej codzienne, powszednie wydarzenia, trochę podróży i przygód tytułowego klubu. Ale za humor i styl to należy się panu Dickensowi nagroda Książka jest przezabawna, humor trochę w stylu angielskim, a trochę w stylu typowo dickensowskim, a ja musze się często powstrzymywać od parskniecia śmiechem podczas lektury w czasie jazdy autobusem. Bardzo poprawia nastrój
We are all evil in some form or another, are we not?
A ja przeczytałem ostatnio książkę Agathy Christie "Przyjdź i zgiń".
W sumie od dawna miałem ochotę na kryminał/książkę detektywistyczną, no i na coś Pani Christie, bo to autorka-legenda.
Nie zawiodłem się, książka dość cieniutka, ale bardzo wciągająca, interesująca sprawa, dobra zagadka. Ogólnie postawiłem sobie za cel, żeby czytać uważnie i spróbować rozwiązać sprawę morderstwa samodzielnie. Nie udało mi się niestety, ale jestem zadowolony, bo wyłapałem jednak jakieś istotne rzeczy, jak coś podejrzanego w zeznaniu itd.
Jedyny minus chyba taki, że rozwiązanie w książce pojawiło się nagle. Główny bohater nie odkrywa go stopniowo, a po prostu ktoś mu opowiada po kolei co i jak, wykłada kawę na ławę i mówi co z czego wynika i co właściwie zaszło.
Ogólnie bardzo przyjemna lekturka i mam zamiar sięgać częściej po Agathę.
A może w Ravenclawie
Zamieszkać Wam wypadnie
Tam płonie kij w odbycie,
Tam pedziem będziesz snadnie.
Ogólnie książek, których przeczytałem w tym roku było chyba 6,5 albo 7(tą pierwszą zacząłem chyba zaraz po świętach). Norma jak norma. Zdarzało się więcej, zdarzało się mniej ale te tegoroczne były zdecydowanie duże objętościowe oraz zdecydowanie przełomowe.
Zacząłem od książek Toma Clancy'ego. Są to książki osadzone w realnym świecie i czerpiące z wydarzeń dziejących się w świecie polityki, wywiadu, wojska. Pierwszym tytułem był Stan Zagrożenia, którego część może znać z ekranizacji z Harissonem Fordem w roli głównej choć sam tego filmu nie oglądałem akurat. Książka zdecydowanie pozytywna. Dalej czytałem Sumę wszystkich strachów i trochę się bałem bo też powstał na podstawie tej książki film lecz jest on zdecydowanie słaby w stosunku do książki, która trzyma w napięciu od początku i nawet się człowiek nie obejrzał jak zleciało ponad 800 stron. Podsumowując z książek Clancy'ego chyba jedynie film pt. Polowanie na czerwony październik dorównuje książce i zdecydowanie polecam tą serię, która to ma z kilkanaście książek choć trzeba się orientować w wydarzeniach choćby z czasów zimnej wojny.
Po tych dwóch książkach miałem mały przestój ze dwa miesiące aż poszedłem sobie do empiku i tak zobaczyłem takie grube tomicho pt. Droga Królów . Powiem, że to jedna z lepszych decyzji, że tą książkę kupiłem bo zachęciła mnie jedynie objętość(tak z 1000 stron drobnym drukiem) bo ani nie kojarzyłem kompletnie tytułu, ani autora. Dziś mogę powiedzieć, że Sanderson, który to napisał to mój ulubiony autor fantasy przy którym taki Martin choćby się chowa. Droga królów oraz Słowa światłości, które są kontynuacją są najlepszymi książkami fantasy jakie czytałem a było tego kilkanaście serii. Sanderson stworzył świat tak niepodobny do innych, że aż dziw, że nie ma tam zapożyczeń jakie są w takich książkach zazwyczaj. Odrobina magii, dużo odmienny świat od innych i ciekawa fabuła i tylko czekać na kolejne książki, których ma być 10(co ciekawe Sanderson jest takim autorem gdzie często pisze np. 3 książki serii po kolei, a potem robi przerwę i wraca z innymi bohaterami po przeskoku czasowym, podobnie ma być z serią Archiwum burzowego świata gdzie po 5 książkach ma być ponoć kilka lat przerwy by autor złapał nowe spojrzenie).
Na koniec przeczytałem serię Z mgły zrodzony, która ma trzy tomy i również wciągnęła mnie niesamowicie i tylko jeszcze bardziej doceniłem Sandersona. Znalazłem nieco podobieństw do Archiwum burzowego świata, ale ponoć istnieje ciekawe połączenie między jego kilkoma seriami, ale nie będę spoilerować.
Podsumowując z całego serca polecam wam książki Sandersona, który jest jeszcze młodym autorem, a już wydał tyle świetnych książek i mam nadzieję, że dalej będzie pisał z taką normą i teraz tylko czekać na 3 tom Archiwum, a w planach na 2016 mam przeczytać jeszcze kilka książek tegoż autora oraz w końcu zabrać się za Metro 2033 i jego kontynuacje bo ponoć dobre książki i do tego ostatnio wydane więc będzie łatwo kupić co robię zawsze bo lubię sobie wracać i czytać ulubione fragmenty, a dla mnie też swoja książka jest zdecydowanie lepsza od pożyczonej i nigdy mi nie szkoda kasy na taki cel( a potrafię wydać tak ze 200 zł za jednym razem w empiku czy świecie książki).
ps. ogólnie robię normę chyba za 15 Polaków bo nie dość że czytam kilka/kilkanaście rocznie książek to do tego nie lubię jak ta ma mniej niż 300/400 stron
Edytowane przez adi1991 dnia 25-12-2015 23:50
Ja w tym roku 38 książek, ale mam nadzieję, że uda mi się dobić chociaż do 40. Jestem w połowie "Hobbita", na pewno przeczytam jeszcze "Sto lat samotności" i liczę po cichu, że uda mi się jeszcze przeczytać wszystkich Kolumbów rocznik 20.
Miałam wielkie ambicje dobrnięcia do 52, ale:
a) mieszkanie z chłopakiem uniemożliwia absolutnie wszelkie przyjemności, bo "Kieeeedy kończyyyysz, bo mi się nuuuuuuudzi"
b ) przebywanie większości wakacji na emigracji również nie sprzyja czytaniu, zwłaszcza, jak się pracuje fizycznie, wstaje o 5 rano, wraca do domu po 17 i nie ma siły na nic, nawet zjedzenie obiadu; a wakacje to zazwyczaj okres, kiedy czytam najwięcej
c) Najdurniejsze na święcie zajęcia z literatury powszechnej na studiach zepsuły mi przyjemność czytania, bo w spis lektur wciągnięte są najnudniejsze książki wszechczasów
Niemniej, z tego, co przeczytałam, moje top3 tego roku:
-"Wybór Zofii"- jestem absolutnie zakochana w tej pozycji i polecam ją absolutnie każdemu! William Styron mi rozwalił mózg na kawałki
-"Rok 1984"- po to sięgnęłam tylko i wyłącznie dzięki Wam I uważam, że książka jest wybitnie dobra.
-"Służące"/ "Lśnienie
Natomiast stanowczo nie polecam
-"Lord Jim" Josepha Conrada
-"Weronika postanawia umrzeć" - wtf is this shit
-"LOST: Zagubieni i filozofia" Po 5 latach udało mi się przez to wreszcie w całości przebrnąć. Ładnie wygląda na półce obok Encyklopedii LOST i wszystkich sezonów, ale na tym kończą się zalety
Z Twojego posta mogę zaczerpnąć dużo inspiracji, bo pod względem książek mamy (chyba) dość podobny gust, a przynajmniej obaj lubimy fantastykę, a ostatnio zacząłem się też przekonywać do thrillerów/kryminałów. Na pewno się zakręcę i ogarnę tego Clancy'ego i Sandersona. No i "Metro" też od dawna planuję przeczytać.
I zawsze podkreślasz, że nie lubisz cienkich książek
agóś
Po pierwsze, właśnie się zastanawiałem niedawno czy to wyzwanie sprzed roku "52 książki w rok" ktoś w ogóle próbował wypełnić Szacun, bo 38 to dużo
agusia napisał/a:
-"LOST: Zagubieni i filozofia" Po 5 latach udało mi się przez to wreszcie w całości przebrnąć. Ładnie wygląda na półce obok Encyklopedii LOST i wszystkich sezonów, ale na tym kończą się zalety
To chyba najgorsza książka jaką przeczytałem z własnej i nieprzymuszonej woli (czyli nie lektura itd). U mnie też leży dumnie na półce obok takich arcydzieł jak "ZAGUBIENI Zagrożony gatunek" i "ZAGUBIENI Ukryta Tożsamość", ale nie, to było beznadziejne, nigdy więcej tego nie otworzę.
A może w Ravenclawie
Zamieszkać Wam wypadnie
Tam płonie kij w odbycie,
Tam pedziem będziesz snadnie.
Ja nie wiem w sumie, ile przeczytałam, ale w sumie raczej niezbyt wiele z powodów obłożenia artykułami naukowymi, po których odchodziła mi ochota do czytania...
POLECAM
tutaj dwie książki Gillian Flynn
- Zaginiona Dziewczyna - ci co oglądali film, wiedzą, o czym jest książka. Tym, którzy nie wiedzą, powiem, że jest to thriller psychologiczny. I przypuszczam, że bardziej spodoba się kobietom, ale kto wie - Mroczny Zakątek - to już bardziej kryminał niż thriller, ale dość nietypowy. Rozdziały na przemian opisują współczesność i lata 80. Chodzi bowiem o rozwiązanie zagadki pewnego morderstwa z przeszłości. Mnie niesamowicie ta książka wciągnęła, miałam po niej naprawdę świetny humor. Porusza m.in. kwestie mody na satanizm z lat 80. w Ameryce, co w związku z tym iż moda owa przyszła w latach 90. także do mojej szkoły, sprawiło, że bawiłam się świetnie, czytając tę książkę
- Przeminęło z wiatrem Margaret Mitchell - świetna książka. Tak się w niej zaczytałam, że przejechałam poza drugą strefę autobusem i dostałam mandat od kanara Wydaje mi się, że to też bardziej kobieca książka, bo pisana z perspektywy kobiety, która facetów często opisuje jako naiwniaków i głupków ;p Mimo wszystko polecam wszystkim, bo oprócz zawirowań miłosnych w życiu Scarlett, jest świetny klimat lat z okolic wojny secesyjnej, a i fabuła jest wartka i bardzo żywiołowa jak sama Scarlett. Do tego jest to książką bardzo optymistyczna, według której nie ma rzeczy niewykonalnych, a człowiek potrafi sobie poradzić w naprawdę trudnych sytuacjach.
MOŻNA
- Ostre przedmioty Gillian Flynn - to jej pierwsza książka i bardzo to widać. Z jednej strony ciekawa, wciągająca, a z drugiej widać pióro początkującego. - Klub Pickwicka Charles Dickens - osobiście uwielbiam styl i humor Dockensa, ale jedne tom tej powieści by mi w zupełności wystarczył. Dla tych, którzy chcą rozpocząć przygodę z Dickensem polecam jednak coś innego, np. Wielkie Nadzieje - Miasteczko Middlemarch George Eliot - niby niewiele się tam dzieje, ale czyta się jakoś lekko. Ogólnie można powiedzieć, że opisuje czasy wiktoriańskie na prowincji. - Roland Stephen King - to pierwszy tom serii Mroczna Wieża Jakoś mocno mnie nie urzekło, ale ponoć kolejne tomy są lepsze. Może to tak samo, jak z HP - Wielki Gatsby Francis Scott Fitzgerald - taką klasykę wypada przeczytać. Jest to w dodatku ulubiona książka mojej koleżanki, która czytała ją z dziesięć razy. Jak dla mnie była ok i tyle. - Żona podróżnika w czasie Audrey Niffenegger - książla dla fanów motywu podróży w czasie - Buszujący w zbożu JD Salinger - kolejna klasyka, którą trzeba znać. Czyta się bardzo dobrze, jest napisana bardzo dobrze, ale mnie nie urzekła jakoś tak do głębi.
- Doktor Sen Stephen King - książkę wciąż czytam, ale mam mieszane uczucia. Baaardzo widać, że jest to książka, która jedzie na opinii Lśnienia. Nawiązanie do niego jest typowym chwytem marketingowym i nie różni się wiele od tych sławnych zapowiedzi "serial twórców Lost", "następca Lost" itp. Wszystkie wstawki z Lśnienia wyglądają jak wstawki z Lost w OUaT. Średnio mnie to zachwyca. fabuła póki co w miarę ciekawa, ale bez szału. Opowiada losy Dana Torrance'a, kiedy ten jest już dorosły i stał się alkoholikiem podobnie, jak jego ojciec.
NIE
- Samotnia Charles Dickens - Wojna i pokój Lew Tołstoj - Pan Tadeusz Adam Mickiewicz
Naprawdę bardzo się starałam przebrnąć przez te księgi i narobić trochę zaległości z klasyki, ale nie szło. Totalnie nie byłam w stanie dotrwać do końca.
No i oczywiście przeczytałam po raz kolejny cała serię Harrego Pottera
We are all evil in some form or another, are we not?
W tym roku ~64, po osiągnięciu swojego wzrostu (w sensie mierzylam z kumpela książki ktore czytałam i scigalysmy się która pierwsza bedzie miała te 166) przestałam liczyć i uzupełniać listę. Rok 2015 był dla mnie rokiem dramatu, jak generalnie była to 1/4 moich książek tak w tym roku więcej niż 1/3. I w koncu się przelamalam!! Dlatego polecam:
Wróg Ludu, Dzika Kaczka, no i Peer Gynt Ibsena
Trzy siostry Czechowa
Źle kochana Benavente
Sprawiedliwi Camus, tu polecam szczególnie każdy zna tylko powieści a to troche niesprawiedliwe
prócz tego w koncu przeczytałam Doktora Żywago, chodzila za mną ta książka ze 3 lata jedna z moich ulubionych autorek dostala Nobla ale ja polecę inną książkę jej: Czasy secondhandu. Koniec czerwonego człowieka wrocilam do Gombrowicza, ale dalej nie przeczytałam wszystkiego, na ten rok polecam Kosmos, bo z Kosmosu pochodzi moj cytat 2015 roku
Ja w tym roku przeczytałem (chyba) 11 książek + jakieś reready. Ilość taka standardowa jak na mnie, bo wydaje mi się, że rok rocznie jest to tak właśnie 10-12.
Książki warte polecenia, można przeczytać i odradzam.
W tym roku w końcu sięgnąłem po Kinga i przeczytałem dwie książki. Najpierw Po Kopułą i później Joyland. Prezentują one kompletnie inny styl i jak dla mnie również kompletnie inny poziom. Pierwszą byłem zachwycony i czytałem z wypiekami, tak drugą miałem ochotę wielokrotnie przerwać, ale jakoś w mękach dokończyłem...
Przeczytałem też dwie kolejne części cyklu o Lorien autorstwa Pittacusa Lore'a, czyli Zaginiona Kartoteka: Ostatnie dni Lorien i Zemsta Siódmej. Książki na pewno nie są wybitne czy porywające. Historia dość typowa i wielokrotnie wałkowana w książkach, serialach czy filmach: kosmici, nastolatki, supermoce itd. Dodatkowo całość napisana jest dość... hmmm... prosto, ubogo. Nie ma tu wspaniałego warsztatu czy lekkiego pióra. Jednak ta prostota i surowość trafia do mnie i mnie się cały cykl podoba. Ogólnie jestem fanem supermocy, więc dla mnie książki są super, ale nie uważam, żeby były godne polecania.
Udało mi się w końcu sięgnąć po Rok 1984, ale tu nie ma co dużo pisać, no i chyba sporo osób już to czytało. Na pewno podobało mi się o wiele bardziej od Folwarku Zwierzęcego.
Przeczytałem też Rycerza Siedmiu Królestw pana Martina. Dla fanów Gry o Tron może to być przyjemna książeczka, ale nic więcej. Osobom, które nie czytały Pieśni Lodu i Ognia - odradzam. Fanom Martina - nie zachęcam, ale jak sięgniecie to nie ma ryzyka, bo ogólnie jest nawet spoko.
Kolejna pozycja to Chown Marcus i Fizyka kwantowa nie gryzie jakkolwiek to brzmi Genialna książka, bo napisana w sposób możliwie prosty i zrozumiały, a porusza naprawdę trudne i megaskomplikowane zagadnienia, które dla mnie są ciekawe i fascynujące i od dawna chciałem je choć pobieżnie zrozumieć.
Po wielu planach w końcu zacząłem też czytać coś Agathy Christie. Miałem ambitne plany i chciałem rozwiązywać zagadki możliwie jak najszybciej, zanim dostanę rozwiązanie na tacy . Pierwsza pozycja to Przyjdź i zgiń, która była bardzo logiczna, ciekawa i wciągająca. Druga książka to Roundez-Vous ze śmiercią, która z kolei była nudna, a rozwiązanie zagadki było kompletnie z dupy i nie miało związku z jakąkolwiek dedukcją.
Przeczytałem też thriller Dana Browna Cyfrowa Twierdza (taki kolor między żółtym i zielonym). Całkiem dobra, więc tak delikatnie polecam. No i też moim zdaniem genialny zbiór opowiadań Jarosława Grzędowicza Księga jesiennych demonów, mega klimat i całość osadzona w polskich realiach co dodaje super smaczku.
A może w Ravenclawie
Zamieszkać Wam wypadnie
Tam płonie kij w odbycie,
Tam pedziem będziesz snadnie.
dobrze, to żeby trochę się wybić ponad ten spam Liona, dam normalnego posta, tym razem o książkach
Ostatnio przeczytałam dwie książki (wiem, że nie jest to jakaś wybitna ilość, ale już biorę się za kolejną).
Pierwsza z nich to:
Jeśli komuś podobały się Igrzyska Śmierci, to pewnie i tę książkę przeczyta z chęcią. Według mnie jest bardzo podobna, a główna bohaterka to niemal kopia Katniss. Do tego autorka zgapiła nasz pomysł z MP Igrzyska z dodaniem bohaterom mocy W ksiązce widać też pewne inspiracje Grą o tron (do czego zresztą autorka się przyznaje), ale pod względem rozmachu zdecydowanie daleko tej książce do serii Martina. Czyta sie ciekawie, choć mi osobiście Igrzyska jednak bardziej przypadły do gustu. Na dniach wyszedł drugi tom serii - "Szklany miecz", który też pewnie przeczytam
Ocena: 6/10
----------------------------------
Książka z zupełnie innej półki niż poprzednia. Co mogę powiedzieć, to to, że jest to prawdopodobnie najlepiej napisana książka, jaką czytałam. Absolutnie genialny styl, świetne, barwne opisy zupełnie niebarwnych okoliczności, szkice bohaterów tak żywych, jakby stali tuż obok ciebie. Można wręcz poczuć się obecnym w przedstawionym przez Steinbecka świecie. Rozdziały są przeplatane: na przemian mamy dość poetyckie (naprawdę świetne) opisy danej rzeczywistości i rozdziały, które opisują dzieje rodziny Joadów, która została wrzucona w ową rzeczywistość. Ponieważ przemierzają oni połowę stanów w poszukiwaniu lepszego życia, mam dość duży przekrój, a temat jest ugryziony naprawdę od wielu stron i pokazany z wielu perspektyw. Tematyka jest oczywiście społeczna i dotyczy wielkiego kryzysu w początkach 20. wieku (jakby ktoś nie wiedział, bo chyba prawie każdy kojarzy tę książkę.) Uważam, że Nobel jak najbardziej zasłużony
Ocena: 9,5/10
We are all evil in some form or another, are we not?
v6.01.15 © 2003-2005 | Original style by yassineb :: Ported for PHP-Fusion by: 
Chociaż niby paradoksalnie sam klimat mi się nawet podobał.
I uważam, że książka jest wybitnie dobra.
Wydaje mi się, że to też bardziej kobieca książka, bo pisana z perspektywy kobiety, która facetów często opisuje jako naiwniaków i głupków ;p Mimo wszystko polecam wszystkim, bo oprócz zawirowań miłosnych w życiu Scarlett, jest świetny klimat lat z okolic wojny secesyjnej, a i fabuła jest wartka i bardzo żywiołowa jak sama Scarlett. Do tego jest to książką bardzo optymistyczna, według której nie ma rzeczy niewykonalnych, a człowiek potrafi sobie poradzić w naprawdę trudnych sytuacjach. 
