Film mi się podobał. Lubię sobie czasem obejrzeć coś spod znaku coming-of-age, może akurat ten nie jest klasycznym filmem o dorastaniu, ale na pewno w jakimś stopniu w ten nurt się wpisuje. Na plus fajny indie soundtrack jak przystało na film o odmieńcach oraz ładne zdjęcia (chwilami za dużo tych pretensjonalnych spowolnienie i innych zabiegów, ale można to wybaczyć). Jeśli chodzi o zakończenie na które widziałem, że co niektórzy narzekali to cóż, myślę, że nie było złe i też nie wiem czego innego można było się spodziewać odkąd wiadomo, że nie jest to film o dążenie do sukcesu tylko raczej o walce z samym sobą, dopasowywaniu się, umiejętności zmieniania kształtu jak to ujął Isaak itp itd... Dla mnie to zakończenie miało swoje wady i zalety. Na pewno podobała mi się świetna scena rozmowy Nathana z matką w restauracji. Z drugiej strony za dużo typowego efekciarstwa, szczególnie mam tu na myśli ucieczkę Nathana z egzaminu i otoczkę wokół tego. Nie przepadam za tego typu finałami, ale jak sobie przypomnę zakończenie "Zapachu kobiety" to w sumie tutaj jest całkiem subtelnie xD Co do reszty: nie do końca zgodzę się z tym, że postacie drugoplanowe były nijakie. Matka Nathana była spoko, ten jego nauczyciel nawet był śmieszny. No i postacie z obozu, w szczególności Isaak i Luke (świetna scena z krewetką). Rebbeca była trochę słaba, tak jakby nie było na nią pomysłu choć z drugiej strony mogła tylko posłużyć jako "rywalka" Zhang Mei na zasadzie: oglądaj do końca to się dowiesz w której zakocha się Nathan. Wątek miłosny był nieunikniony w kontekście tego jaki Nathan był i jaki miał się stać, ale mi on raczej nie przeszkadzał i myślę, że akurat był fajnie pokazany. Daję 7/10 bo film wywołał u mnie emocje, a nawet się wzruszyłem.

Tak więc... kolejne dwa filmy
Oba zupełnie różne od siebie, ale też oba raczej nie w moim guście

Nic do stracenia

Szczerze nie myślałem, że jeszcze będę kiedyś takie filmy oglądał Mam tu na myśli taką typową komedię sensacyjną rodem z jakiegoś piątkowego superkina na tvn'ie. Ogólnie uważam za stratę czasu oglądanie takich rzeczy i gdyby nie klub prawdopodobnie nigdy bym po to nie sięgnął (chyba nawet jest to bardziej prawdopodobne niż w przypadku takich filmów jak "Enid" czy nawet "Filozofowie" ).

Ale do rzeczy. Film jest do bólu typowy i jak przystało na amerykańską komedię sensacyjną z lat 90, mało śmieszny. Nie licząc napadu po latarki, bo to mnie akurat rozwaliło xD Po za tym film jest... typowy No i mógłbym tak pisać do końca tej mini recenzji, bo serio w tym filmie wszystko jest mega typowe. Typowy amerykański humor, typowa dwójka głównych bohaterów którzy w zamyśle mają się uzupełniać: jeden nadpobudliwy i lekko stuknięty (zazwyczaj murzyn) i drugi spokojny, ale też stuknięty żeby było śmieszniej (zazwyczaj białas), typowa akcja, typowy naciągany scenariusz i typowy happy-end z morałem.

Oczywiście to wszystko co napisałem można potraktować jako zarzut lub nie. Zależy od tego jak się na to spojrzy. Dla mnie to jest wada, bo nie przepadam za takim kinem. Z drugiej strony trzeba oddać, że film wprawdzie jest jaki jest, bo przyjmijmy, że taki ma być. Typowa komedia dla mas. Nie udaje arcydzieła, co najważniejsze. Nieco sympatyczna i nieco denerwująca. Do obejrzenia i zapomnienia.

Ocena: 5

Miasteczko Halloween

Film oczywiście nie w moim guście co widać, słychać i czuć z każdej strony.

Pomijając sam element fantasy, ogólna stylistyka filmu jednak przypadła mi do gustu. Ta powiedźmy plastelinowa animacja była spoko. Jeśli chodzi o fabułę to najbardziej podobał mi się wątek z Sally przywodzący na myśl oczywiście Frankensteina. Szkoda tylko, że nie był bardziej rozbudowany, zarówno w kontekście jej stwórcy jak i Jacka. W pewnym momencie przyszło mi nawet do głowy, że może fabuła pójdzie w stronę jakiegoś uczłowieczania, ale potem doszedłem do wniosku, że to jednak nie jest "Łowca androidów" tylko bajka o świętach xD No i o tym że lepiej robić to co potrafi się najlepiej i nie cudować. To byłoby chyba najsensowniejsze podsumowanie bez zbędnych nadinterpretacji.

Po za tym za dużo tutaj musicalu w musicalu. 90% filmu jest śpiewane co mnie osobiście drażniło, czyli podobny problem jak w przypadku "Rocky Horror Picture Show", z tym że "Miasteczko Halloween" bardziej mi podeszło fabularnie no i ogólnie było normalniejsze (w tym dobrym tego słowa znaczeniu).

Ocena: 6