adi1991 napisał/a:
Bernard który był kompletnie nie zainteresowany tym co się dzieje na wyspie(czyli że nie czytam waszych postów) początkowo mocował się z drzwiami od latarni do której zaprowadziła go mapa islamskiego mnicha a właściwie jego zapiski. W końcu Bernard uporał się i z drzwiami i zawartość pomieszczenia otwarła się przed nim. Poszedł więc schodami na górę by znaleźć się w końcu w pomieszczeniu z lustrem. Tam o dziwo zauważył na jakby dużym stole mnóstwo nazwisk a po chwili ujrzał i swoje. Kryło się ono pod numerem 40. Bernard długo zastanawiał się w bezruchu co to oznacza. Początkowo pomyślał że to jego wiek ale po chwili przypomniał sobie że jest starym prykiem, po chwili wpadł na pomysł że to może liczba jego dobrych uczynków lecz tych było na pewno więcej. Po kolejnej chwili namysłu pomyślał że to może liczba kóz w stadzie ale to też odpadało gdyż jego ukochanych zwierzątek miał 108. Po długim namyśle wpadł też na pomysł że to może liczba kobiet w jego życiu lecz to też odpadało gdyż był ciągle prawiczkiem. Kolejnymi pomysłami były np. liczba ugotowanych ziemniaków razy milion, ilość koziego mleka które wypił, ilość papai które zjadł. Nic jednak nie pasowało. To wpędziło Bernarda w depresję. Nie wiedział czemu jest pod numerem 40 na tej dziwnej liście. Po chwili jednak przekręcił urządzenie na swoje nazwisko mając nadzieję że coś mu to da. O dziwo w lustrach ujrzał swój dom z dzieciństwa. Było to małe domostwo gdzie mieszkał tato Bernard oraz mama Helga. Tato od dziecka pasł kozy natomiast mama odziedziczyła po swoim ojcu papajowy gaj. To spowodowało że Bernard wychował się skromnie gdyż papaje słabo schodziły a kozy taty Bernarda seniora nie dawały dużo mleka. Nadszedł jednak dzień wyczekiwany. Bernard poszedł do swojej pierwszej szkoły lecz już wtedy wszyscy nazywali go tak jak jego tatę czyli wołali na małego Bernarda na każdym kroku: "Stary pryku". To spowodowało że Bernard uciekł z papajowego gaju i już nigdy do niego nie wrócił. Jednak widok domu rodzinnego sprawił że Bernard zaczął płakać i wtedy coś mu się przypomniało. Skoro jego nazwisko jest tutaj to może to latarnia Jacoba i przez to może się już kiedyś spotkali. To sprawiło że Bernard całą noc zastanawiał się czy spotkał kiedyś Jacoba. Po chwili olśniło go. Kidy był mały po okolicy kręcił się gościu których wszystkich dotykał. Początkowo mama Helga ostrzegała go mówiąc o tym że ten człowiek to mały pedofil ale Bernard czuł że dotyk tego jak to mówiła mama Helga "małego pedofila" sprawił że Bernard był tym kim jest czyli co by nie było starym prykiem na dziwnej wyspie. Wtedy z otępienia wyrwał go przypadek. Wahadełko się przesunęło na inne nazwiska i Bernard ujrzał inne domostwa. Porównując jego dom a innych poczuł jak bardzo kocha mamę Helgę i tatka Bernarda vel. "starego pryka". To sprawiło że Bernard siedział tam kilka dni myśląc gdzie może być teraz tako i mama gdy nagle potknął się o dziwny słoik leżący na ziemi. Napisane było na nim: "Kompot babuni" lecz maź w środku nie przypominała kompotu mamy Helgi. Była to maź lepka i gęsta i nie nadawała się do picia. Mając nadzieję że mu się jeszcze przyda Bernard ruszył do wyjścia lecz po chwili coś go zatrzymało co okazało się bardzo ważne...