Flaku napisał/a:
To mogę wyłączyć ze średniej oceny mrothera i frd?

mrOTHER napisał/a:


Never!

A chciałem zapytać o coś innego - jak się klubowiczom podobał nowy Tarantino?

Otherwoman napisał/a:



Nie był zły, ale... Prawdę mówiąc chyba jeden ze słabszych jego filmów i jakis taki najmniej tarantinowski...

różnica polega na tym, że nie skupiał się tak bardzo na fabule i intrydze jak to zwykle u Tarantino bywa, tylko bardziej na klimacie i jakimś portrecie czasów,

No i "morał". Niby to jest taka bajka dla dzieci, ale ze względu na styl, może to nie podejść małym dzieciakom

Osobiście nie posiadam prywatnego Bartosza, ale film można puścić dzieciakom jako lekcja, żeby nie ufać obcym - nawet jak oferują piękne rzeczy, słodycze itd

Znałem książkowy oryginał, który jako tako pamiętam. Z tego co widzę, film był plus minus wierny pierwowzorowi.

Otherwoman napisał/a:

Trzy godziny oglądania, a ja w sumie nadal nie wiem, o czym był ten film.
Takie pitu pitu o pierdołach, niezbyt mnie nie interesujących i nic nie wnoszącym do mojego życia. Ani pod względem treści, ani walorów artystycznych film jakoś mnie nie ujął.

Ogólnie to było takie bla bla bla i tyle. No zawiodłam się trochę.

Umbastyczny napisał/a:

I jakoś postać Toma Cruisa, jak i sam aktor mnie nie przekonali.

Flaku napisał/a:

Hmm jak dla mnie to on był tarantinowski (na pewno nie mniej od takich Bękartów wojny), ale różnica polega na tym, że nie skupiał się tak bardzo na fabule i intrydze jak to zwykle u Tarantino bywa, tylko bardziej na klimacie i jakimś portrecie czasów, a to z tego co czytam wielu osobą się nie podoba.

Umbastyczny napisał/a:
Co do pana Toma, to ja generalnie nie jest fanem jego aktorstwa, ma jakieś takie maniery w mimice, które mi irytują, więc to nie tak, że ta rola na tle jego innych wypada blado, tylko jego rola na tle innych z tego filmu moim zdaniem jest kiepska. Nie wiem, może kiedyś się do niego przekonam, ale po prostu nie przepadam za nim jako aktorem.

mrOTHER napisał/a:


Dokładnie tak. Spodziewałem się troszkę czegoś innego i większego nacisku na wątek Tate/Manson. Z tego powodu w trakcie seansu byłem lekko zawiedziony - środkowa część filmu mi się dłużyła. Np. scena na ranczu, która jednocześnie jest przykładem tego, jak bardzo Tarantincodził widza w tym filmie. Potrzebowałem chwili, żeby to zaakceptować Ale myślę, że gdybym obejrzał film drugi raz, to byłbym bardziej zadowolony. Zabawa formą i wizją tamtych czasów była na najwyższym poziomie - od ogólnej wizji Hollywood przez plan filmowy aż po genialne wizualnie reklamy. Ponadto zapewne bardziej skupiłbym się na wyłapywaniu "smaczków", które mi umknęły przez nieznajomość Hollywood. No i obsada - mógłbym oglądać DiCaprio w tej roli w kółko (nie ujmuję reszcie obsady, jednak główny bohater był tylko jeden). Kilka scen może zyskać status kultowych.

Otherwoman napisał/a:
Mnie osobiście jednak zabrakło właśnie fabuły, intrygi, stąd tylko 7.

Flaku napisał/a:
W "movie się" użyli jeszcze określenia czuły albo ciepły i z tym też się zgadzam.